Sąd Okręgowy w Legnicy : I C 374/22

Sąd Okręgowy w Legnicy ustalił nieważność umowy kredytu indeksowanego zawartej w 2007 r. z BRE Bankiem S.A. (obecnie mBank) i zasądził na rzecz kredytobiorcy 433.482,59 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 24.05.2022 r.  

Wyrokiem z 22.12.2022 r. Sąd Okręgowy w Legnicy:

1. ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta w 2007 r. z BRE Bank S.A. w Warszawie, którego następcą prawnym jest strona pozwana mBank S.A. w Warszawie, jest nieważna;
2. zasądził od strony pozwanej mBank S.A. w Warszawie na rzecz powoda kwotę 433.482,59 zł (czterysta trzydzieści trzy tysiące czterysta osiemdziesiąt dwa złote pięćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonym od dnia 24 maja 2022 r. do dnia zapłaty;
3. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;
4. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 12.100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 10.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie za czas od uprawomocnia się wyroku do dnia zapłaty.

Ustne motywy rozstrzygnięcia

W ocenie Sądu abuzywne są postanowienia ograniczające się do zapisu, zgodnie z którym kwota kredytu, czyli 426.000 zł, jest waloryzowana kursem CHF z tabeli kursowej BRE Bank SA, bez wskazania bądź to kryteriów, w oparciu o które jest tworzona tabela, bądź poprzez odesłanie do jakichś obiektywnych, a przez to weryfikowalnych przez kredytobiorcę zasad tworzenia tej tabeli, bądź poprzez wskazanie górnego pułapu wzrostu kursu waluty, który stanowiłby dla konsumenta rodzaj zabezpieczenia przed nieograniczonym ryzykiem kursowym, które ściśle łączy się z indeksacją do waluty obcej.  

Według Sądu kwestia abuzywności tego rodzaju zapisów umownych, jak i zapisów dot. spłaty kredytu polegających na odwołaniu się wyłącznie do kursu sprzedaży CHF z tabeli kursowej banku, jest przesądzona w orzecznictwie. Tego tyu zapisy są niejednoznaczne i naruszają równowagę kontraktową stron i to w sposób rażący, ze szkodą dla konsumenta.

Abuzywność klauzuli indeksacyjnej, którą Sąd przyjmuje, na zasadzie art. 385(1) k.c. rodzi w pierwszej kolejności konieczność jej wyeliminowania ze stsotunku prawnego łączącego strony, tak jakby nigdy nie wiązała strony, a po drugie wymaga odpowiedzi na pytanie, czy taka umowa w świetle prawa krajowego może dalej być wykonywana bez postanowień uznanych za abuzywne. Według Sądu w okolicznościach sprawy nie ma prawnej możliwości utrzymania umowy w mocy po wyeliminowaniu z niej postanowień uznanych za abuzywne.